بهترین هافبک های آینده جام جهانی

برنده جام جهانی و ستاره باشگاه بنفیکا، فهمیدن اینکه چه چیزی دقیقاً برای انزو فرناندز پس از انتقال بزرگش به چلسی در سال ۲۰۲۳ مشکل‌ساز شده بود، کار چندان ساده‌ای نبود. استعداد او بی‌چون‌وچرای روشن بود، اصالت و سابقه‌اش بی‌نظیر به نظر می‌رسید، اما چیزی در عملکردش به طرز عجیبی با تیم هماهنگ نبود.

مصدومیت‌ها بی‌شک بخشی از این معما بودند، و سازگاری با هرج‌ومرج پس از بازسازی چلسی هرگز کار آسانی نبود—خصوصاً وقتی که با برچسب قیمتی چندصدمیلیون دلاری روی دوشش سنگینی می‌کرد.

انزو فرناندز هافبک

اما راز موفقیت واقعی فرناندز در تغییر کوچکی بود که در نحوه بازی او به وجود آمد: او به سمت بالاتر زمین کشیده شد. نه به طور کامل در نقش شماره ۱۰ سنتی، اما در فاصله‌ای نزدیک‌تر به خط حمله، جایی که خلاقیتش می‌توانست آزادانه شکوفا شود و در عین حال غریزه تهاجمی‌اش برای کسب توپ در مناطقی که بیشتر در مرکز میدان قرار داشت حفظ شود.

این تغییر نه تنها موفق بود، بلکه به شکل درخشان جواب داد. فرناندز حالا در نقش خود احساس راحتی کامل می‌کند، توپ‌هایی که میان خطوط دفاعی حریف نفوذ می‌کنند را می‌گیرد و با دریبل‌های سریع و کنترل عالی توپ، به سمت دروازه حریف پیش می‌رود.

انزو فرناندز در پست هافبک

این صرفاً یک ادعا نیست؛ آمار فصل ۲۰۲۴–۲۵ خود گواه است: ۹ گل و ۱۷ پاس گل که به شکل چشمگیری به موفقیت چلسی در فتح لیگ اروپا کنفرانس و همچنین جام باشگاه‌های جهان کمک کرد.

در نهایت مشخص شد که مشکل اصلی فرناندز نبود—فقط نیاز داشت تا در پلتفرم مناسبی قرار بگیرد، جایی که توانایی‌های منحصربه‌فردش به بهترین شکل دیده و به کار گرفته شود. این درس مهمی بود برای همه؛ استعداد خام همیشه کافی نیست، بلکه استفاده درست از آن است که تفاوت را رقم می‌زند.

فابین رویز

فابیان رائوز، هافبک خلاق و چندبعدی اسپانیایی، مدت‌ها در دوران حضورش در ناپولی زیر سایه بود و کمتر توانست آنطور که شایسته است توجه را به خود جلب کند.

این روند پس از انتقال او به پاری سن ژرمن در سال ۲۰۲۲ نیز ادامه یافت؛ جایی که همچنان در میان ستارگان بزرگ تیم گم شد و درخشش چندانی از خود نشان نداد. اما در یورو ۲۰۲۴، رائوز بالاخره فرصت یافت تا خود را به عنوان یک مهره کلیدی در ترکیب تیم ملی اسپانیا ثابت کند و در مرکز توجه همه قرار بگیرد.

در راه قهرمانی تیم اسپانیا در این تورنمنت مهم، رائوز نقش هافبکی را بازی کرد که نه تنها وظایف تدافعی و هجومی را به خوبی انجام می‌داد، بلکه با دامنه پاس‌های چشمگیر و حرکت‌های هوشمندانه‌اش میدان را به خوبی کنترل می‌کرد.

فابین رویز هافبک

توانایی او در گلزنی از حاشیه منطقه جریمه، یکی دیگر از ویژگی‌هایی بود که باعث شد به ستاره تیم تبدیل شود و به پیشروی تیم در مسیر قهرمانی کمک شایانی کند.

رائوز این شور و انرژی را مستقیم به فصل ۲۰۲۴–۲۵ باشگاه پاری سن ژرمن آورد، جایی که نقش محوری در ثبت یکی از درخشان‌ترین فصل‌های تاریخ باشگاه داشت؛ موفقیت تاریخی چهارگانه‌ای که شامل سه‌گانه داخلی و اولین قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا برای PSG بود.

عملکرد بی‌نقص و حضور تاثیرگذار او در میانه میدان، به ویژه در دقایق حساس و فشرده، به وضوح نشان داد که اکنون رائوز دیگر یک بازیکن معمولی نیست.

فابین رویز هافبک پاریس

می‌توان با قطعیت گفت که فابیان رائوز، این هافبک تیزبین و چندجانبه، دیگر نادیده گرفته نمی‌شود. او حالا کاملاً در مرکز توجه قرار گرفته و همچنان در حال پیشرفت و موفقیت است، ستاره‌ای که هم در سطح باشگاهی و هم ملی نقش بی‌بدیلی ایفا می‌کند.

هافبک برونو گیماریس

آلیکساندر ایزاک، ماشین گلزنی سوئدی، در سال‌های اخیر به حق تحسین‌های فراوانی برای رشد ناگهانی‌اش در نیوکاسل یونایتد دریافت کرده است—روندی که باعث شد این باشگاه پس از مدت‌ها دوری، بار دیگر به لیگ قهرمانان اروپا بازگردد و پس از بیش از هفت دهه انتظار برای فتح جام‌های معتبر داخلی، به صدر جدول رقابت‌ها بازگردد.

اما در حالی که ایزاک چهره درخشان و بی‌چون‌وچرای خط حمله است، برونو گیماریس همان کسی است که همچنان موتور محرک تیم را به حرکت درمی‌آورد.

این هافبک برزیلی، نبض و قلب میدان وسط زمین نیوکاسل است—ترکیبی کم‌نظیر از شجاعت در نبردهای تن به تن و هوشمندی در تصمیم‌گیری‌های تاکتیکی.

او بازی را با انرژی بی‌وقفه و اشتیاقی مثال‌زدنی قطع می‌کند، و سپس در لحظه‌ای کوتاه با پاس‌های تیز و دقیق که دید آینده‌نگرانه‌اش را نشان می‌دهد، حملات را به پیش می‌برد.

برونو گیماریس هافبک

گیماریس تنها به نظم‌دهی بازی اکتفا نمی‌کند؛ او تفاوت واقعی را ایجاد می‌کند. از ضربات قدرتمند و سهمگین گرفته تا پاس‌های نرم و دقیقش، او همواره ریتم بازی نیوکاسل را به نفع تیم تغییر می‌دهد و مسیر پیروزی را هموار می‌سازد.

شاید همیشه در کانون توجه رسانه‌ها و هواداران نباشد، اما بدون برونو گیماریس، موفقیت‌های اخیر «ماگپای‌ها» هرگز این‌چنین بلندپروازانه و چشمگیر نمی‌شد.

در نهایت، گیماریس نماد کار گروهی، فداکاری و هوش تاکتیکی است؛ بازیکنی که در پس‌زمینه اما با تأثیر عمیق، چرخ‌های موفقیت نیوکاسل را به حرکت درمی‌آورد و نشان می‌دهد که فوتبال چیزی فراتر از ستاره‌های بزرگ است—بیشتر درباره کسانی است که تیم را زنده نگه می‌دارند و آن را به سمت قله‌ها هدایت می‌کنند.

فرانکی دیونگ بارسلونا

همیشه یکی از گزینه‌های جذاب و اولویت‌های منچستر یونایتد بوده، فرنکی دی یونگ هنوز یکی از درخشان‌ترین و باورنکردنی‌ترین هافبک‌های نسل خود به شمار می‌رود.

این هلندی خوش‌تکنیک تجربه نوسانات کامل زندگی در بارسلونا را پشت سر گذاشته—از لحظه‌های طلایی و درخشان گرفته تا دوره‌های ناامیدی و سردرگمی که گاهی عملکردش را تحت تأثیر قرار داده‌اند.

اما وقتی در بهترین فرم خود باشد، تماشای بازی دی یونگ چیزی فراتر از لذت است: حرکات نرم و روان در کنترل توپ، مصون ماندن از فشار حریفان و عبور از میانه میدان با دریبل‌های خاص و سرعت بی‌نظیر که به او امضای ویژه‌ای داده است.

فرانکی دیونگ هافبک دفاعی

فرنکی در مالکیت توپ کاملاً فعال است و از نظر تاکتیکی به قدری هوشمند عمل می‌کند که می‌تواند نقش‌های مختلفی را در زمین به بهترین شکل ایفا کند.

توانایی جسمانی قابل توجهش این امکان را می‌دهد که بخش‌های گسترده‌ای از زمین را در لحظات انتقال بازی بپوشاند، حتی در شرایط اضطراری به عنوان مدافع وسط یا مهاجم مرکزی وارد بازی شود، بدون اینکه کوچک‌ترین خللی در روند عملکردش ایجاد شود.

فرانکی دیونگ هافبک بارسلونا

اما چیزی که واقعاً جلب توجه می‌کند و شاید کمی نگران‌کننده باشد، این است که هنوز بهترین نسخه فرنکی دی یونگ را ندیده‌ایم. مصدومیت‌های پیاپی، افت و خیزهای عملکردی و رقابت شدید در خط میانی بارسلونا تا کنون مانع از آن شده‌اند که او بتواند پتانسیل واقعی و تمام‌قد خود را نشان دهد.

با این حال، هیچ کس نمی‌تواند منکر این حقیقت شود که دی یونگ استعدادی نادر و ذاتی دارد که فقط منتظر فرصتی است تا به شکوفایی کامل برسد و تبدیل به هافبکی شود که هر تیم بزرگی آرزوی داشتنش را دارد.

⏬مقالات پیشنهادی ⏬