واکنش معنادار امیر حاج رضایی به حذف استقلال و پرسپولیس از آسیا
جام جهانی:با حذف استقلال و پرسپولیس از آسیا ناک دان شدیم، کاش ناک اوت نشویم.برای ادامه مطلب با سایت جام جهانی همراه باشید.
حذف استقلال و پرسپولیس از آسیا ضربه خیلی مهلکی است. مثل بوکس میتوان گفت ما ناکدان شدیم. امیدوارم از فوتبال بینالمللی ناکاوت نشویم. این که ما به دست خودمان با فوتبال ایران که در رنک اول آسیاست چنین کاری بکنیم تاثر
برانگیز است.امیر حاج رضایی در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت:
حذف سرخابیها از آسیا مثل سایر اتفاقاتی که در فوتبال ایران میافتد متعجبکننده نیست بلکه متاثرکننده است. این اتفاق تبعات خیلی زیادی به دنبال دارد. اولین مورد بحث مسائل روانی و عاطفی است.استقلال و پرسپولیس با توجه به هوادارانی که دارند از مزایای زیادی هم برخوردارند. تنها پخش سراسری فوتبال متعلق به این دو تیم است. در هر سال ۵۸ بازی دو تیم پخش سراسری میشود. به طور کلی این دو باشگاه در ابعاد مختلفی تاثیرگذار هستند. جامعه ایران با مختصات فعلی و مشکلاتی که با آن روبهرو است از قبیل فقر، بیکاری و سایر مشکلات ضعفهای خودش را با دیدن این دو تیم به صورت موقت التیام میبخشد. اصطلاحا فوتبالتراپی میکند. حال همین هم از جامعه گرفته شده است و بازی دو تیم محدود میشود به داخل کشور و در عرصه آسیایی غایب خواهند بود.
در درجه دوم در صحنههای قارهای بازیکنان ایرانی دیده نمیشوند. یعنی نگاه کسانی که در خارج از مرزهای ما کار فوتبال میکنند نسبت به فوتبال ایران اگر نگوییم کور، فوقالعاده محدود میشود. اگر تیم ملی ما در حال حاضر به راحتی نسبت به دورههای قبل در آستانه حضور در جام جهانی قرار گرفته، ناشی از حضور تعداد زیادی از بازیکنان ما تحت عنوان لژیونر در ترکیب است. بازیکنانی که تحت شرایط حرفهای و با امکانات پیشرفته تمرین میکنند. زمانی تیم ایران وارد ادامه انتخابی جام جهانی شد که لیگ به دلیل پاندمی تعطیل بود. این لژیونرها بودند که توانستند تیم را از دل بحران در بحرین نجات دهند و در ادامه با توفیق همراه کنند.
مساله بعدی بحث تبلیغات و درآمدزایی است. تیم منچستریونایتد شرایط خیلی بدی در دو، سه فصل گذشته داشت که باعث شد به جای لیگ قهرمانان به لیگ اروپا راه پیدا کند. خیلی از شرکتهای تبلیغاتی قراردادشان با یونایتد را لغو کردند و به مدیران تیم گفتند شما دیگر در سطح بالا دیده نمیشوید. قراردادهایی که با شما بستیم برای صحنههای بزرگ جهانی بوده نه لیگ داخلی یا لیگ اروپا. به این ترتیب برای سرخابیها همین اثرات منفی اقتصادی به وجود خواهد آمد.
حذف تیمهای ایرانی به یک آسیبشناسی نیاز دارد. مشکل فقط بحث فوتبال نیست. کارشناسان ورزشی و اقتصادی به اضافه آسیبشناسان، جامعهشناسان باید این مشکلات را بررسی کنند. این بحث بسیار مهمی است که چرا کار به اینجا کشیده شده است. همه میدانند وقتی کسی شاخهای که روی آن نشسته را میبرد، سقوط حتمی است. داستان فوتبال ایران شبیه همین است. متاسفانه عدهای در داخل کشور در توهم زندگی میکنند و مدام میگویند نهادهای بینالمللی نمیتوانند کاری کنند. حال نگرانی اصلی این است که فوتبال ایران از صحنه جهانی حذف نشود. اگر به قوانین بینالمللی پایبند نباشیم و نتوانیم قوانین را اجرایی کنیم، آنها خیلی قاطعانه برخورد میکنند؛ کمااینکه شاهدش هستیم. باید دانست که اظهار نظر در مورد چنین مسائلی آگاهی میخواهد و این آگاهی باید بهدور از احساس باشد. در بخش مدیریتی و جامعه فوتبالی اکثر اظهار نظرها احساسی است.